Reciproke Inhibitie

Reciproke Inhibitie

Een goede manier om niet aan een roze olifant te denken, is om aan een groene olifant te denken; of aan een roze My Little Pony, dat werkt ook. Het probleem van de roze olifant zit hem namelijk in het 'niet-denken'. Denken is een handeling en dus 'aanwezig'.  Een niet-handeling is een niet-aanwezigheid en voor onze hersenen eigenlijk een onmogelijk begrip. Het 'niet-' is stiekum toch steeds gerelateerd aan het 'wel-' en daarmee staat de roze olifant weer in de hoek van de kamer.

Hetzelfde geldt voor ont-spannen, oftewel ophouden met aanspannen. Als je aan een rekstok hangt is ontspannen nog wel logisch omdat je zo hard moet werken om te blijven hangen, dat als je ook maar even 'verslapt' (niet-spant) je onmiddellijk naar beneden zakt en je spieren dus loslaten. Als de inspanning echter niet heel zwaar is omdat je er aan gewend bent, zoals je lichaamshouding of je bekende bewegingspatronen, is het niet-spannen veel minder vanzelfsprekend.

Als het al lukt om de spiertonus te verminderen leidt dat tot enig verlies van controle over de beweging omdat oude en bekende bewegingspaden worden verlaten. Verlies van controle is een beproefde manier, diep verankerd in ons instinct, om gespannen te raken.

Reciproke Inhibitie is een medisch begrip; als een spiergroep wordt aangespannen, en dus verkort, dan ontspant en verlengt automatisch de tegenoverliggende spiergroep (de antagonist). Reciproke Inhibitie betekent wederzijdse remming. Als de ene kant actief is, is de andere kant geremd en daardoor niet actief. Als je gas geeft moet je eerst de rempedaal loslaten, daarom bedien je die pedalen in de auto ook met dezelfde voet.

De psychologie gebruikt de term Reciproke Inhibitie in een iets ruimere zin: als je ontspant, kun je niet tegelijkertijd bang (gespannen) zijn. Dus ontspanning werkt remmend op angst. Door mensen te leren hun spieren te ontspannen wordt via de 'omweg' van Reciproke Inhibitie hun angst verminderd, zonder direct aandacht te besteden aan de angst. Daarmee is de roze olifant  verdwenen.

In DaoLu gebruiken we Reciproke Inhibitie om te ontspannen. Spieren spannen aan als ze daartoe geprikkeld worden vanuit het (centrale)zenuwstelsel. Voelen gaat ook via je zenuwstelsel maar dan de andere kant op; prikkels vanuit je zintuigen worden vervoerd naar je rug en hersenen.  Door intens en aandachtig de sensaties waar te nemen die vanuit je lichaam naar je centrale zenuwstelsel stromen, lijkt het erop dat de omgekeerde stroom, richting de spieren, juist wordt geremd. Zo inhibeert voelen aanspannen.

Je zou het een vorm van decentralisatie van zenuwactiviteit kunnen noemen. Door het lichaam aandachtig waar te nemen maar verder 'met rust te laten', vindt het zijn eigen weg naar een dynamisch evenwicht. Dit geldt niet alleen voor de spieren en pezen, maar ook andere systemen in ons lichaam worden door Reciproke Inhibitie voortdurend naar een ideale middenpositie gedirigeerd. Temperatuur, chemische huishouding, vervoer van energie, bouw en afvalstoffen enz.

Ook ons denken en handelen kunnen in principe geheel door Reciproke Inhibitie worden aangestuurd zolang we ook die processen maar met rust laten. Door tijd te nemen en oplettend aandacht te besteden aan de enorme 'lifestream' van informatie vanuit je lichaam worden ideeën, plannen, verwachtingen en oordelen voortdurend bijgewerkt met nieuwe informatie waardoor ze 'zacht' en adaptief blijven.

Als je je hele lichaam gebruikt om waar te nemen is dat alsof je eerst door de brievenbus naar buiten hebt gekeken en vervolgens niet alleen de deur helemaal open zet, maar ook naar buiten stapt om omringd te worden door de wereld.

Dit zou overweldigend kunnen zijn, maar gelukkig werkt het trainingsproces volgens dezelfde principes om een ideaal evenwicht te behouden. Laagje voor laagje leren we via Dao Lu om harde, niet adaptieve lichaamsgebieden, ideeën en acties te verzachten om een kalme, open lichaamshouding en levenshouding te ontwikkelen.

Vanuit die houding en attitude kun je je verbinden met anderen en met de buitenwereld, aangezien je dan nog steeds de beschikking hebt over al je eigenschappen en al je informatiestromen. Je blijft dus adaptief en streeft automatisch naar harmonie, de optimale middenpositie.

Zo wordt ook je gedrag bepaald door Reciproke Inhibitie. Zolang je de volledige verbinding open houdt met al je bronnen, en dat doe je gewoon door te voelen, zullen extremen automatisch worden getemperd met hun tegendeel en zullen tekorten automatisch worden aangevuld door hun tegendeel. Door jezelf toe te vertrouwen aan die balancerende processen kun je je geheel vrij voelen in je denken voelen en doen en zijn opgelegde beperkingen niet nodig.

Als adaptief zijn je leidraad is, ontstaat vanzelf de 'wishion' van Dao Lu:

Calm down

Open up

Connect

Dissolve Conflict

Harmonise

©Dao Lu, oktober 2017

Ontstaan van de Dao Lu Flow Drill

Ontstaan van de Dao Lu Flow Drill

Tai Chi is een relatief jonge krijgskunst die revolutionair genoemd kan worden omdat het de zachtheid en plooibaarheid van het daoïsme als uitgangspunt neemt. Toch liggen de wortels van Tai Chi in de harde stijlen zoals Shaolin waarvan allerlei bloemrijke rudimenten in de 108 Vorm zijn terug te vinden. Yang Cheng Fu vereenvoudigde en 'verzachtte' Tai Chi door meer consequent de daoïstische principes door te voeren in de vorm. Het uiteindelijke doel van Tai Chi is, net als van het daoïsme, om vormloos te worden; geheel adaptief aan de voortdurend wisselende omstandigheden van binnen in jezelf en van de wereld buiten je. Krijgskunst als levenskunst zou je dan kunnen zeggen. Tai Chi is uiterst complex en subtiel en doet daarmee, meer dan enig andere methode, recht aan het complexe en subtiele van het leven. 

Vroeger lieten Tai Chi meesters als erfenis aan volgende generaties korte teksten na met hun kennis en inzichten. Deze klassieken zijn vaak ondoorgrondelijk en geven soms pas na decennia trainen hun geheimen prijs aan nieuwe Tai Chi beoefenaars. Dit komt deels door de complexiteit en subtiliteit van Tai Chi, maar ook doordat kennis over fysieke en mentale aspecten van de mens geleidelijk aan groeien en dat de nog vage gebieden in de tussentijd worden opgevuld met aannames die afhankelijk zijn van de cultuur van een bepaalde plaats en periode.

De Dao De Jing, als geen ander boek, is in staat om universele levensprincipes te verwoorden door te spreken op een abstractieniveau dat culturele verschillen van plaats en periode overstijgt. Daarmee is het boek een zeer geslaagde methodische benadering van het uiterst complexe en subtiele. Door de Dao De Jing te lezen, worden de klassieke Tai Chi teksten helder.

Een andere krijgskunst die een geheel aparte plek inneemt is Wing Chun. Waar oude stijlen vaak gebaseerd zijn op het bestuderen van dierenbewegingen is Wing Chun een uitgesproken mensenstijl. Er is op een methodische manier gekeken naar het menselijk lichaam en de menselijke geest en van daaruit zijn een trainingsmethodiek en een vechtstrategie ontwikkeld. Dit leidde tot, op het eerste gezicht, niet-intuïtieve bewegingen die echter bijzonder effectief bleken te zijn. De Wing Chun vormen zijn symmetrisch, onderdelen kunnen zo vaak als gewenst herhaald worden binnen het kader van de vormen, en de vormen bouwen geleidelijk op van eenvoudig naar complex en van matig belastend naar hoogbelastend. Op den duur neigen de bewegingen echter wat mechanisch te worden en zijn ze niet zo adaptief als die van Tai Chi. De 'filosofische onderbouwing' van Wing Chun is, opmerkelijk genoeg, een tekst uit het confucianisme: De Weg van het Midden. Deze tekst, hoewel neigend naar het daoïsme, is van een ander abstractieniveau dan de Dao De Jing en heeft een stringenter effect dat kan worden rerelateerd aan het wat verstarrende effect op het lichaam van de Wing Chun trainingsmethode.

                 

Zhineng Chi Kung is een nog jongere, heel effectieve trainingsmethode waarin ook op meer methodische wijze dan voorheen Chi Kung wordt beoefend. Niet-effectieve bewegingen zijn weggesneden en bruikbare bewegingen worden vaker herhaald in gongtraining. De herhaling van een beweging is zeer effectief, maar de aard van de bewegingen van Zhineng Chi Kung geeft uiteindelijk, net als bij Wing Chun, een wat verstarrend effect en de vormen beperken op den duur de ontwikkeling van de beoefenaar. Kennelijk heeft een methodische en analytische trainingsbenadering een gunstig effect op prestaties, net als in de moderne sportwereld, maar kan zo'n methodische benadering leiden tot verstarring waarmee de spontaniteit en natuurlijkheid kan worden verstoord, zoals ook in de sport regelmatig gebeurt.

                 

Dao Lu is een trainingsmethode, gebaseerd op moderne kennis van het menselijke lichaam-geest geheel. Om methodisch te kunnen trainen én recht te doen aan het complexe en subtiele, trainen we in de Dao Lu Flow Drill bewegingen op een hoger abstractieniveau door natuurkundige concepten te gebruiken als Slinger, Golf, Spiraal en Bal. Binnen het kader van de vorm ben je vrij zo vaak te herhalen als je wilt en kun je in de Flow Drill 2.0 geleidelijk de belasting en complexiteit opvoeren. Door het hoge abstractieniveau van de bewegingen blijven lichaam en geest voortdurend verbonden en blijft het natuurlijke, subtiele en complexe behouden.

                                                                                                                                                                                    ©Dao Lu juli 2017

Negatieve en Positieve Feedbackloop

Waarom ik Dao Lu

Lu
Waarom ik Dao Lu

Als kind, zoals zoveel kinderen, leefde ik in een magische wereld. Al begreep ik het niet, ik ervaarde hoe veel mensen omgingen met zichzelf, met elkaar en met hun omgeving als hard en destructief. Tovenaars en ridders deden dat beter. Tovenaars leefden naar de wetten van het universum, niet noodzakelijkerwijs naar de regels van mensen. Ridders zetten hun leven op het spel om het 'goede' te beschermen.

In schermen vond ik iets universeels en iets ridderlijks omdat pure kracht, snelheid en plannetjes niet effectiever bleken dan kijken, voelen en jezelf oplossen en vormloos worden om zo de acties van je tegenstander te volgen, te weren en te riposteren.

Op de middelbare school werd de druk van 'wat mensen doen' alleen maar zwaarder en verdween de magische wereld geleidelijk aan naar de achtergrond. Ik kwam erachter dat schermen nauwelijks relevant was en 'het veroveren van het hart van een jonkvrouw' een onbegrijpelijke kunst.

Psychologie studeren was een poging om mensen te gaan begrijpen en wat hen bezielde om die bizarre en vaak destructieve dingen te doen die ze doen. Werken op de RIAGG was de meest uitdagende volgende stap denkbaar, want alle denkbare menselijke problemen en vormen van zingeving kwamen daar dagelijks langs.

Vanaf het begin van mijn studie ging ik op zoek naar krijgskunst; de verheven methode om rechtvaardigheid en het goede en zinvolle na te streven. Ik kwam op mijn zoektocht echter niet verder dan vechtsport; het methodisch, en veel vaker niet zo methodisch, schoppen en slaan van elkaar. Toen ik mijn leraar ontmoette vielen er dingen op hun plek; krijgskunst gebaseerd op sensitiviteit, logica en zachtheid. De levendienende weg van Tai Chi Chuan, met de Turboboost van Wing Chun.

Door m'n werk op de RIAGG begon ik geleidelijk aan menselijk gedrag te begrijpen, door m'n trainingspad begon ik krijgersschap heel geleidelijk aan te begrijpen. Eigenlijk door  mezelf te gaan begrijpen. Begrijpen zit maar een beetje in je hoofd. Veel meer zit begrip in je lichaam en in je gedrag. Want wat je doet, dat wordt je.

Doen om te worden noemen we trainen. Maar als je doet met een doel kan dat gemakkelijk leiden tot verenging van je streven en van het opgeven van aspecten van jezelf die ook belangrijk zijn voor je levensgeluk. Trainen dat relevant is voor je levensgeluk beslaat gezondheid, relaties en zingeving.

Hoe kun je trainen voor levensgeluk? Hoe kun je methodisch werken aan je eigen geluk terwijl vrijheid en openheid noodzakelijke ingrediënten zijn voor datzelfde geluk? Met Dao Lu doen we een poging daartoe door het vereenvoudigen van de bewegingen tot de meest natuurlijke en daarmee de meest efficiënte manier. De meest natuurlijke manier van handelen houdt tegelijkertijd rekening met de (on)mogelijkheden van je lichaam, én met je intentiekracht én met je voelen. Intentie is naar buiten gericht, naar een doel, voelen is naar binnen gericht naar je ervaren kern. Je lichaam handelt en loopt het pad.

Vandaar onze Wishion:

pas als je kalmeert, kun je openen; pas als je open gaat, kun je je verbinden, pas als je je verbindt, kun je conflicten oplossen; pas als je conflicten oplost kun je leven in harmonie.

©Dao Lu, juli 2017