Reciproke Inhibitie
Een goede manier om niet aan een roze olifant te denken, is om aan een
groene olifant te denken; of aan een roze My Little Pony, dat werkt ook. Het
probleem van de roze olifant zit hem namelijk in het 'niet-denken'. Denken is
een handeling en dus 'aanwezig'. Een niet-handeling is een niet-aanwezigheid en voor onze
hersenen eigenlijk een onmogelijk begrip. Het 'niet-' is stiekum toch steeds
gerelateerd aan het 'wel-' en daarmee staat de roze olifant weer in de hoek van
de kamer.
Hetzelfde geldt voor ont-spannen, oftewel ophouden met aanspannen. Als je aan een
rekstok hangt is ontspannen nog wel logisch omdat je zo hard moet werken om te
blijven hangen, dat als je ook maar even 'verslapt' (niet-spant) je onmiddellijk
naar beneden zakt en je spieren dus loslaten. Als de inspanning echter niet heel
zwaar is omdat je er aan gewend bent, zoals je lichaamshouding of je bekende bewegingspatronen,
is het niet-spannen veel minder vanzelfsprekend.
Als het al lukt om de spiertonus te
verminderen leidt dat tot enig verlies van controle
over de beweging omdat oude en bekende bewegingspaden worden verlaten. Verlies
van controle is een beproefde manier, diep verankerd in ons instinct, om
gespannen te raken.
Reciproke
Inhibitie is een medisch begrip; als een spiergroep
wordt aangespannen, en dus verkort, dan ontspant en verlengt automatisch de
tegenoverliggende spiergroep (de antagonist). Reciproke Inhibitie betekent
wederzijdse remming. Als de ene kant actief is, is de andere kant geremd en
daardoor niet actief. Als je gas geeft moet je eerst de rempedaal loslaten, daarom bedien je die pedalen in de auto ook met
dezelfde voet.
De psychologie gebruikt de term Reciproke
Inhibitie in een iets ruimere zin: als je ontspant, kun je niet tegelijkertijd
bang (gespannen) zijn. Dus ontspanning werkt remmend op angst. Door mensen te
leren hun spieren te ontspannen wordt via de 'omweg' van Reciproke Inhibitie
hun angst verminderd, zonder direct aandacht te besteden aan de angst. Daarmee
is de roze olifant verdwenen.
In DaoLu gebruiken we Reciproke Inhibitie om te ontspannen. Spieren spannen aan
als ze daartoe geprikkeld worden vanuit het (centrale)zenuwstelsel. Voelen gaat
ook via je zenuwstelsel maar dan de andere kant op; prikkels vanuit je
zintuigen worden vervoerd naar je rug en hersenen. Door intens en aandachtig de sensaties waar te nemen die
vanuit je lichaam naar je centrale zenuwstelsel stromen, lijkt het erop dat de omgekeerde
stroom, richting de spieren, juist wordt geremd. Zo inhibeert voelen aanspannen.
Je zou het een vorm van decentralisatie van zenuwactiviteit kunnen noemen. Door het lichaam
aandachtig waar te nemen maar verder 'met rust te laten', vindt het zijn eigen
weg naar een dynamisch evenwicht. Dit geldt niet alleen voor de spieren en
pezen, maar ook andere systemen in ons lichaam worden door Reciproke Inhibitie
voortdurend naar een ideale middenpositie gedirigeerd. Temperatuur, chemische
huishouding, vervoer van energie, bouw en afvalstoffen enz.
Ook ons denken en handelen kunnen in principe
geheel door Reciproke Inhibitie worden aangestuurd zolang we ook die processen
maar met rust laten. Door tijd te nemen en oplettend aandacht te besteden aan
de enorme 'lifestream' van informatie vanuit je lichaam worden ideeën, plannen,
verwachtingen en oordelen voortdurend bijgewerkt met nieuwe informatie waardoor
ze 'zacht' en adaptief blijven.
Als je je hele lichaam gebruikt om waar te
nemen is dat alsof je eerst door de brievenbus
naar buiten hebt gekeken en vervolgens niet alleen de deur helemaal open zet,
maar ook naar buiten stapt om omringd te worden door de wereld.
Dit zou overweldigend kunnen zijn, maar
gelukkig werkt het trainingsproces volgens dezelfde principes om een ideaal
evenwicht te behouden. Laagje voor laagje leren we via Dao Lu om harde, niet
adaptieve lichaamsgebieden, ideeën en acties te verzachten om een kalme, open
lichaamshouding en levenshouding te ontwikkelen.
Vanuit die houding en attitude kun je je verbinden
met anderen en met de buitenwereld, aangezien je dan nog steeds de beschikking
hebt over al je eigenschappen en al je informatiestromen. Je blijft dus
adaptief en streeft automatisch naar harmonie, de optimale middenpositie.
Zo wordt ook je gedrag bepaald door Reciproke
Inhibitie. Zolang je de volledige verbinding open houdt met al je bronnen, en
dat doe je gewoon door te voelen, zullen extremen automatisch worden getemperd
met hun tegendeel en zullen tekorten automatisch worden aangevuld door hun tegendeel.
Door jezelf toe te vertrouwen aan die balancerende processen kun je je geheel
vrij voelen in je denken voelen en doen en zijn opgelegde beperkingen niet
nodig.
Als adaptief zijn je leidraad is, ontstaat
vanzelf de 'wishion' van Dao Lu:
Calm down
Open up
Connect
Dissolve
Conflict
Harmonise
©Dao Lu, oktober 2017
